Review on Blackdrawn debut album – FeelA RockA
BLACKDRAWN
Blackdrawn
Modern Metal
ΕΛΛΑΔΑ
bd Music
Tracklist
01. Vantablack (Instrumental) (01:51)
02. Breathin’ (03:33)
03. Sound of Bleeding (04:03)
04. Blackdrawn Skies (feat. Petros Christo) (05:50)
05. Deathmask (04:42)
06. Hearts Turning Black (04:47)
07. Embracing Darkness (04:39)
08. What I Am (05:11)
09. Scavengers (05:18)
10. Undiminished (05:47)
11. Eradication Theme (04:46)
12. 1000 Miles Below (04:16)
Οι Blackdrawn είναι ένα Melodic Metal συγκρότημα, που σχηματίστηκε στη Θεσσαλονίκη τον Οκτώβριο του 2012 από τον κιθαρίστα J. Demian, τον μπασίσταGeorge Kanztios, και τον drummer Michael Karamichalis. Με την προσθήκη του Giannis Patoukas στα πλήκτρα, του Nikos Voultsidis στην κιθάρα, και τουDimitris “Dra” Traskas στα φωνητικά, ολοκληρώθηκε το σχήμα και ξεκίνησε το ταξίδι στους rock προορισμούς. Το περασμένο καλοκαίρι κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο και ομώνυμο άλμπουμ τους, ενώ την προηγούμενη Κυριακή (7/2) συμμετείχαν στον τελικό του Global Battle of the Bands στην Αθήνα. Ας ακούσουμε όμως τη δουλειά τους.
Ο δίσκος ξεκινάει με ένα ορχηστικό κομμάτι, το “Vantablack“, το οποίο δημιουργεί ένα ατμοσφαιρικό κλίμα σε συνδυασμό με εφέ και κιθάρες, ζεσταίνοντας το έδαφος για το “Breathin‘”, το οποίο μας υποδέχεται άκρως επιθετικά. Διπλή μπότα στα τύμπανα, γρήγορος ρυθμός, είναι σαν να ακούγεται κάτι διακεκομμένα. Το ρεφρέν είναι αρκετά καλό. Συναντάμε brutal φωνητικά, ωραία σημεία για χτύπημα (στην κυριολεξία), πολύ γρήγορα παιξίματα στο κομμάτι από τις κιθάρες, που σε οδηγούν στην τρέλα.
Περνάμε στο “Sound of Bleeding“, το οποίο ξεκινάει με κοφτό ωραίο ρυθμό και συνεχίζει σε γρήγορες καταστάσεις. Το κουπλέ δίνει πολλά γκάζια και φορτώνει για το ρεφρέν, το οποίο δίνει πόνο (σόρυ κιόλας). Διπλή μπότα στο background και ωραία ακόρντα από τις κιθάρες, ενώ η φωνή το απογειώνει για να γουστάρεις! Αρκετά καλά και… δυνατά μέχρι στιγμής.
Συνεχίζουμε στο νούμερο 4, το “Blackdrawn Skies“, στο οποίο συμμετέχει ο μπασίστας Petros Chisto του πρώτου (ίσως) melodic metal συγκροτήματος, των Firewind! Ξεκινάει με υπέροχη κιθάρα και πολύ ωραία πλήκτρα, όμορφος ήχος. Αμέσως τα brutal vocals αλλάζουν το πνεύμα. Το ρεφρέν είναι ίσως το καλύτερο του άλμπουμ (μέχρι στιγμής) με την κιθάρα να μαγεύει από πίσω κατά την άποψή μου. Μια γέφυρα η οποία έχει δυνατά σημεία και οδηγούν σε ένα πολύ καλό σολάρισμα! The ultimate madness! Oh yeah! Ένα λεπτό πριν το τέλος πέφτει λίγο ο ρυθμός από το απόλυτο χτύπημα και έχουμε πάλι το ρεφρέν. Πολύ δυνατό κομμάτι (όνομα και πράμα), μου άρεσε αρκετά.
Προχωράμε όλο και πιο βαθιά στο άλμπουμ, φοράμε την μάσκα του θανάτου “Deathmask” και τρελαινόμαστε από τα γρήγορα ριφ στην κιθάρα και τον επιθετικό ρυθμό. Μελωδικό ρεφρέν, σου δίνει κάτι που γουστάρεις αρκετά… έχει πολλή ψυχή αυτό το κομμάτι και ενέργεια. That’s good! Στο 02:40 πολύ καλό σημείο για headbanging! Absolutely! Σόλο που βγάζει πολύ συναίσθημα και αγριάδα ταυτόχρονα. Δυνατό κλείσιμο στο τραγούδι, μου άρεσε και αυτό αρκετά, αξιοσημείωτα τα φωνητικά, ήταν πολύ δυνατά! Μέχρι στιγμής αφήνει πολύ καλές εντυπώσεις το άλμπουμ.
Next one: “Hearts Turning Back“, που μας υποδέχεται πολύ δυνατά και με ωραίες κιθάρες, ένα background το οποίο ακούγεται συχνά στο κομμάτι και στο ρεφρέν ειδικά. Αλλαγές στο ρυθμό, όμορφο σόλο με διπλές κιθάρες. Επικρατεί μια μουσική-κιθαριστική τρέλα για λίγο, και ακολουθεί το ρεφρέν. Στο κλείσιμο ακούγεται η φράση των πλήκτρων που επικρατεί στο κομμάτι, αρκετά καλό και αυτό.
Πάμε τώρα να αγκαλιάσουμε το σκοτάδι: “Embracing Darkness“, το οποίο αρχίζει με την φράση των πλήκτρων που τελείωσε το άλλο τραγούδι και μπαίνει άκρως δυνατά και σε τρελαίνει! Υπέροχος ρυθμός και σκοτεινή ατμόσφαιρα σε περιτριγυρίζει. Οι κιθάρες συνεχίζουν να δίνουν ρέστα, καθώς τα parts τους είναι αυτά που σου προσφέρουν μαγεία! Ρεφρέν και ζωντάνια, με τα φωνητικά να το απογειώνουν, κλείνει το κομμάτι. Nice one!
Περνάμε στο “What I Am“, το όγδοο σε σειρά κομμάτι στον δίσκο. Πάνω κάτω ίδιο τραγούδι, απλώς έχει αρκετές αλλαγές στο ρυθμό, και το ρεφρέν είναι αρκετά καλό. Στο 02:20 ο ρυθμός αλλάζει αρκετά και οδηγεί σε σόλο. Έχουμε και ένα όμορφο ακουστικό διάλειμμα στο 04:20, και επανερχόμαστε δυνατά στο ρεφρέν για το κλείσιμο. Πλούσιο κομμάτι – πραγματικά αυτό το επίθετο το χαρακτηρίζει απόλυτα.
Next stop: “Scavengers“, με acoustic intro arpeggio και μελωδία. Η συνέχειά του είναι αναμενόμενη, καθώς συνεχίζει σε ηλεκτρικό ήχο (αρκετά καλό θα έλεγα), δυνατά σημεία, γρήγορα παιξίματα με πολλή ενέργεια. Μου άρεσε πάρα πολύ το ρεφρέν – κάτι σου αφήνει. “Undiminished” το επόμενο, με ατμοσφαιρικό εφέ στην έναρξή του και ΜΠΑΜ με όμορφη φράση στα πλήκτρα. Από ’κεί και πέρα επικρατεί το χάος. Τρελός ρυθμός, τρελές εντάσεις! Ξεχωρίζει ελαφρώς από τα προηγούμενα κομμάτια. Έχει ενδιαφέρον ο ήχος του και τα παιχνίδια που κάνουν οι κιθάρες. Η γέφυρα πριν το σόλο είναι όλα τα λεφτά, με τις κιθάρες και τα ντραμς να δίνουν ρέστα, και όλο αυτό σε αποτελειώνει στο σόλο που ακολουθεί. Απόλυτα τρελό τραγούδι!
Προτελευταίο στο δίσκο, το “Eradication Theme“: είναι σαν συνέχεια του προηγούμενου, απλά πέφτει ο ρυθμός και η ένταση. Έχει δυνατά κοφτά σημεία αλλά από ’κεί και πέρα όχι κάτι ιδιαίτερο. Τελειώνοντας, το “1000 Miles Below“, με drums intro και αρκετά ενδιαφέρον ριφάκι στην κιθάρα, σαν να σε ξυπνάει λίγο. Στο ρεφρέν είναι σαν ερωταπαντήσεις. Πολύ καλά φωνητικά! Γενικά είναι ένας όμορφος τρόπος για να κλείσει το άλμπουμ… αρκετά δυνατό!
Το ντεμπούτο άλμπουμ των Blackdrawn είναι στο σύνολό του ένα ταχύτατο και γεμάτο ενέργεια άλμπουμ. Ξεχωρίζουν πολύ τα κιθαριστικά μέρη του, καθώς οι κιθάρες δίνουν μια άλλη νότα στη μονοτονία που υπάρχει. Είναι ένα αρκετά καλό άλμπουμ, όμως από ένα σημείο και μετά σε κουράζει η ομοιότητα των κομματιών. Πιστεύω πως οι δυνατότητες που έχουν είναι περισσότερες και πως στην επόμενη τους δουλειά θα υπάρχουν πιο πλούσιες δημιουργίες. Πάντως, η πρώτη τους δουλειά είναι αρκετά καλή και σε αρκετά υψηλό επίπεδο, καθώς δεν χρειάζεται καν να αναφέρουμε την τελειότητα στα παιξίματα και στα φωνητικά μέρη. Αξιοσημείωτη είναι και η συμμετοχή ενός πραγματικά δυνατού μπασίστα, του Petros Christo – και το ότι συμμετείχε, λέει πολλά από μόνο του.
Εύχομαι ολόψυχα καλή συνέχεια στα παιδιά και αναμένουμε την επόμενη δισκογραφική τους κίνηση με ενδιαφέρον.
Πάντα με εκτίμηση και σεβασμό
Leave a Reply
Want to join the discussion?Feel free to contribute!