Posts

ARCH ENEMY – PRINCIPAL – LIVE REPORT – From Reckoning Hour

/0 Comments/in /by

arch-enemy-blackdrawnΈχοντας περάσει περίπου τέσσερα χρόνια από την τελευταία φορά που επισκέφτηκαν την χώρα μας, οι Arch Enemy ξεκίνησαν την ευρωπαϊκή του περιοδεία αρχίζοντας από την Ελλάδα παίζοντας την Παρασκευή 13 Νοεμβρίου στην Θεσσαλονίκη και το Principal. Βρισκόμενοι μέσα στο συναυλιακο χώρο, κατά της εννιά και είκοσι έκαναν την εμφάνιση τους οι BLACKDRAWN. Για τα επόμενα σαράντα λεπτά που ήταν στην σκηνή, το Ελληνικό συγκρότημα φρόντισε να βάλει στο κλίμα το κοινό για αυτό που θα ακολουθούσε. Οι BLACKDRAWN οι οποίοι έβγαλαν το πρώτο τους album το καλοκαίρι, είχαν πολύ καλή σκηνική παρουσία με αρκετή ενέργεια και το συμπέρασμα το οποίο μας έμεινε είναι ότι σίγουρα θα μας απασχολήσουν στο μέλλον με τις επιτυχίες τους.

Έπειτα δείχνοντας το ρολόι 22:30, μπαίνει το intro για του Arch Enemy και το κοινό ξεσηκώνεται για τα καλά. Από την στιγμή που έκαναν την εμφάνιση τους στην σκηνή με το “Yesterday Is Dead and Gone” με τα δύο καινούργια πρόσωπα στη σύνθεση τους, τον πρώην κιθαρίστα Jeff Loomis των “Nevermore” και την πρώην τραγουδίστρια των The Agonist, Alissa White-Gluz, μας έδειξαν ότι θα είναι μια υπέροχη βραδιά. Η ανταπόκριση του κοινού ήταν μεγάλη με τα mosh pit να μην σταματάνε, ανταποδίδοντας έτσι την απίστευτη σκηνική παρουσία του συγκροτήματος που μας προσέφερε.

Το setlist τους περιλάμβανε ένα σύνολο επιτυχιών, τόσο παλιών , My Apocalypse, Dead Bury Their Dead, No Gods, No Masters, We Will Rise, Nemesis  , όσο και νέων από το καινούργιο τους album “War Eternal”, Stolen Life, War Eternal, You Will Know My Name, As the Pages Burn, Avalanche μην αφήνοντας κανέναν παραπονεμένο. Η απόδοση του συγκροτήματος στην μια μισή ώρα που ήταν στην σκηνή, ήταν πάρα πολύ καλή και αυτό που φάνηκε είναι ότι οι Arch Enemy βρήκαν μια άξια αντικαταστάτρια της μοναδικής Angela Gossow, η οποία αποσύρθηκε το 2014 από την θέση της τραγουδίστριας και συνεχίζει από άλλο πόστο την προσφορά της. Ήταν αναμφίβολα μια υπέροχη βραδιά που θα μας μείνει στο μυαλό για πολύ καιρό, όσοι είχαν την ευκαιρία να τους δουν από κοντά.

Τέλος, αξίζει να αναφερθεί και η πολύ καλή οργάνωση του συναυλιακου χώρου “Principal”, που προσέφερε στο κοινό όπως πάντα μια πολύ ωραία φιλοξενία.

Thank you Rockpages.gr and Mariza Crush for the great review!!!

/0 Comments/in /by

Blackdrawn – Blackdrawn

I really couldn’t wait to do this review since I listened to the whole album again and again. At first I was stunned. Then, I couldn’t believe that Blackdrawn was a Greek band and definitely I didn’t know that they could deliver such a flawless melodic death album. Especially since the band exists for only 3 years.

In 2012 these 6 musicians from Thessaloniki decided to form this melodic death group. The good part is, that bands like Blackdrawn are unlikely to get away from the Scandinavian influence. As expected, when I listened to the first songs of the album, Sweden popped right out of the headphones. In most tracks, the influences of bands like ‘In Flames’ and Soilwork, were pretty obvious .The same goes with songs like “What I Am” which remind me vividly of Pantera.

“Blackdrawn” is their debut album but they have already played as an opening act for Arch Enemy in November of 2015 in Greece. The producer of the album is J.Demian, who is also their guitar player and he has done an amazing job. Production of course is not enough, it takes many years of hard work to reach the perfect technique and Blackdrawn are getting closer to perfection each day. Another thing worth mentioning is their lyrics, which I found really touching especially in the song “1000 Miles Below”.

The album really got my attention from the beginning with the first song (an instrumental track) called “Vantablack’’. It gets the listener ready for something really good.

The only negative part in this album is the repetitive use of keyboards in some songs which I found kind of excessive. I know that these kind of bands are very familiar with the use of keyboards in most songs but there is a limit in that too.

I admit that I do not have much of experience or specialization in the melodic death scene but Blackdrawn definitely have. This band is not far from a European tour.

Ανταπόκριση: ARCH ENEMY – Blackdrawn – Θεσσαλονίκη (13/11/15)

/0 Comments/in /by

arch-enemy-blackdrawnΓια την πλειοψηφία των κατοίκων της Θεσσαλονίκης, το βράδυ της περασμένης Παρασκευής ήταν ένα συνηθισμένο, ήρεμο, τυπικό βράδυ στην όμορφη πόλη. Όχι όμως και για όσους τυχερούς παραβρέθηκαν στο Principal Club Theatre, καθώς είχαν την τύχη να απολαύσουν το μοναδικό υπερθέαμα που προσέφεραν στο κοινό οι θρυλικοί Arch Enemy από την Σουηδία. Παρά την σχετικά πρόσφατη αποχώρηση της Angela Gossow από το συγκρότημα, η μπάντα δείχνει πιο δεμένη από ποτέ, με την Alissa White-Gluz να την αντικαθιστά επάξια. Η μεγάλη στιγμή είχε πλέον φτάσει για να γίνουμε και εμείς μάρτυρες ενός από τα πιο πολυσυζητημένα και εντυπωσιακά live της χρονιάς!

Φτάνοντας στο Principal διαπίστωσα ότι η προσέλευση του κόσμου ήταν μεγάλη κάτι που σκεφτόμουν καθώς έφευγα από το σπίτι. Άλλωστε, κάτι τέτοιο ήταν αναμενόμενο. Παρόλο που ο χώρος της συναυλίας γέμισε ασφυκτικά μέσα σε λίγα μόνο λεπτά με άτομα κάθε ηλικίας, κατάφερα να βρω μια αρκετά καλή θέση, ώστε να βλέπω και ν’ ακούω καλά.

Ήδη από πολύ νωρίς ήταν εμφανής η ανυπομονησία του κόσμου, καθώς φώναζαν το όνομα των Σουηδών headliners πριν καν ανέβει στη σκηνή το support συγκρότημα. Χωρίς μεγάλη καθυστέρηση ανέβηκαν στη σκηνή οι Έλληνες modern metalers Blackdrawn, οι οποίοι συντίθενται από τον Dimitris Traskas(vocals), Nick Voultsidis (guitar), John Patoukas (keyboards), Giorgos Kanzios (bass), J. Demian (guitar), και Michalis Karamichalis (drums). Επέλεξαν να παρουσιάσουν τα κομμάτια από το debut album τους με τον ομώνυμο τίτλο “Blackdrawn”, που κυκλοφόρησε, όπως μας πληροφόρησαν οι ίδιοι, τον περασμένο Ιούνιο. To μόνο που χρειάστηκε για να ξεσηκώσουν το κοινό ήταν μερικά riffs από τις κιθάρες. Το ξεκίνημα ήταν αρκετά δυναμικό με το τραγούδι “Breathin’”. Σιγά-σιγά η διάθεση άρχιζε να ανεβαίνει και δίχως κενό πέρασαν στο δεύτερο τραγούδι “Sound of Bleeding”. Στη συνέχεια ακολούθησε μια μικρή παύση, όπου ο τραγουδιστής ευχαρίστησε τα “παιδιά” από το Principal και το κοινό και ανέφερε πως όλοι μας πρέπει να είμαστε ενωμένοι σαν μια γροθιά και να δείχνουμε αλληλεγγύη μεταξύ μας. Το τρίτο κομμάτι ήταν το “Eradication Theme”, το οποίο ακολούθησε το “Embracing Darkness” και ένα κομμάτι που, σύμφωνα με την δήλωση του τραγουδιστή, περιγράφει ακριβώς την “σαπίλα” που επικρατεί αυτή τη στιγμή στη χώρα μας, και αυτό δεν ήταν άλλο από το “Scavengers”. Για το τέλος άφησαν το “Undiminished”, το “1000 miles Below” και το “Intrinsic”, ενημέρωσαν το κοινό για το πού μπορούν να βρουν πληροφορίες για το συγκρότημα και τον δίσκο τους, καληνύχτισαν και κατέβηκαν από τη σκηνή, δίνοντας τη σκυτάλη στους headliners της βραδιάς.

Οι Blackdrawn, διαθέτοντας την κατάλληλη αναλογία modern metal και melodic death metal στοιχείων, αποτέλεσαν την πλέον κατάλληλη επιλογή για την έναρξη της συναυλίας. Ο ήχος και η σκηνική παρουσία ήταν καλά. Οι δυνατές κιθάρες, τα γρήγορα ντραμς και ο ξεχωριστός ήχος των πλήκτρων μας ένταξαν από τις πρώτες νότες στο κλίμα της βραδιάς. Είναι αναμφίβολο ότι κατάφεραν να μας ξεσηκώσουν και να μας “προθερμάνουν” για την εμφάνιση των headliners. Οι ίδιοι ήταν γεμάτοι ενέργεια, ευδιάθετοι, και κατάφεραν να ανεβάσουν και τη δική μας διάθεση, βάζοντας τα δυνατά τους για να παρουσιάσουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα κομμάτια τους. Το κοινό έδειξε ευχαριστημένο από την εμφάνισή τους, καθότι έντονη υπήρξε η συμμετοχή του σε όλα σχεδόν τα τραγούδια. Σε γενικές γραμμές, έδωσαν μια εξαιρετική ερμηνεία, φανερώνοντας πόσο σκληρά δούλεψαν κατά τη διαδικασία της δημιουργίας του δίσκου τους.

Ο χρόνος κύλισε γρήγορα στο μικρό διάλειμμα ανάμεσα στα δύο συγκροτήματα. Τα φώτα χαμήλωσαν. Η αγωνία είχε κορυφωθεί. Ο κόσμος ήταν έτοιμος να υποδεχθεί το συγκρότημα στη σκηνή. Τίποτα όμως δεν μας προϊδέαζε γι’ αυτό που επρόκειτο να ακολουθήσει. Οι Arch Enemy ανέβηκαν στην σκηνή υπό τους ήχους του “Khaos Overture” και κατέκτησαν το κοινό, προκαλώντας κυριολεκτικά σεισμό με τον καταιγιστικό κιθαριστικό τους ήχο. Το ασταμάτητο headbanging ήδη από το πρώτο riff της κιθάρας υποδείκνυε ότι το συγκρότημα δεν θα άφηνε τίποτα όρθιο στο πέρασμα του για ακόμα μια φορά!

Πρώτο τραγούδι για το χθεσινό live ήταν το “Yesterday Is Dead and Gone”, το οποίο ακολούθησε δίχως διακοπή το “Burning Angel”. Στη συνέχεια καλωσόρισαν τον κόσμο που παρεβρισκόταν εκεί και πέρασαν σε ένα νέο κομμάτι: το “War Eternal”. Τo κοινό είχε ήδη εκστασιαστεί, δημιουργώντας ένα μεγάλο moshpit στο κέντρο του χώρου. Στο τέλος του τραγουδιού είχαν μετατρέψει τον χώρο σε ένα ‘hellish inferno’. Έπειτα έπαιξαν ένα παλαιότερο κομμάτι, που αποτελεί το αγαπημένο κομμάτι της Alissa, το “Ravenous”, και στη συνέχεια ακολούθησαν δύο κομμάτια από τον τελευταίο τους δίσκο: το “Stolen Life” και το “You Will Know My Name”. Επόμενο τραγούδι αποτέλεσε το “My Apocalypse”. Σύντομα η σκηνή μετατράπηκε σε ζωντανή κόλαση και ο χώρος της συναυλίας σε πεδίο μάχης! Έπειτα η Alissa αποχώρησε για λίγα λεπτά από τη σκηνή, και επέστρεψε κρατώντας μια σημαία, την οποία ανέμισε μπροστά στο κοινό υπό τον ήχο της έναρξης του “Under Black Flags We March”. Ακολούθησε μια μικρή παύση και η Alissa ενημέρωσε τον κόσμο ότι το επόμενο κομμάτι θα ήταν το “As The Pages Burn”,  το οποίο αποτελεί ένα από τα αγαπημένα της τραγούδια από το νέο άλμπουμ, παρακαλώντας το κοινό να τραγουδήσει μαζί της, εάν γνωρίζει τα λόγια, και αν όχι, απλά να φωνάξει. Ακολούθησαν κομμάτια από παλαιότερους δίσκους τους, όπως το “Dead Eyes See No Future”, “No Gods No Masters”, και “We Will Rise”, το οποίο αφιέρωσαν στο κοινό, και τέλος, μετά από ένα μεγάλο κιθαριστικό solo, το “Nemesis”, που αποτέλεσε και το τελευταίο τραγούδι για τη βραδιά. Στο τέλος καληνύχτισαν κι ευχαρίστησαν το κοινό για την παρουσία του, ενώ δεν έλειψε και η καθιερωμένη αναμνηστική φωτογραφία με όλα τα μέλη του συγκροτήματος και το κοινό.

Τι και αν ήταν… Παρασκευή και 13, ο ήχος ήταν αψεγάδιαστος, όπως και ο εντυπωσιακός φωτισμός που υπάκουγε στις επιταγές της μουσικής. Το συγκρότημα εμφανίστηκε σε εξαιρετική φόρμα και οι εκτελέσεις των κομματιών σε έκαναν να αναρωτηθείς αν τελικά προτιμάς τον ήχο του cd ή της live εκτέλεσης. H αναμφίβολα μαγική σκηνική παρουσία, με την έντονη θεατρικότητα ιδίως της Alissa, που εμφανίστηκε για πρώτη φορά μπροστά στο ελληνικό κοινό, άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις. Κατάφερε να εκπληρώσει τον δύσκολο ρόλο που είχε η Angela και να αποδείξει ότι τα καταφέρνει περίφημα, τόσο στα νέα όσο και στα παλαιότερα κομμάτια του συγκροτήματος. Τα εντυπωσιακά κιθαριστικά solo και τα υποβλητικά ντραμς, σε συνδυασμό με τα βαθιά φωνητικά και τη σκηνική παρουσία, δημιούργησαν ένα θέαμα που δύσκολα θα επαναληφθεί. Το κοινό ανταποκρίθηκε καθ’ όλη την διάρκεια στις παρακλήσεις της Alissa για συμμετοχή στα τραγούδια, και η ίδια εμφανίστηκε ευδιάθετη, γεμάτη ενέργεια, με έντονη διάθεση για ‘παιχνίδι’ με τον κόσμο. Έδωσαν ένα χορταστικό live σχεδόν δύο ωρών, παρουσιάζοντας κομμάτια από σχεδόν όλη την εικοσάχρονη πορεία τους, και, όπως είναι φυσικό, αποθεώθηκαν από το κοινό. Το μόνο σίγουρο είναι ότι, στο τέλος κάθε συναυλίας τους, “You Will Know Their Name”.